Evren alma verme dengesi ile yürür!

Denge, yaşamınızdaki düzeni sağlamanın temel yoludur. Cesaretle çıktığınız bu yolda hep verirseniz de hep alırsanız da denge bozulur. Kendi dengenizi bulmadan sizin için doğru olan yolu ve başkalarıyla iletişim kurma fırsatını bulamazsınız.

Denge bir kere bozuldu mu hep alan kişi, vermeyi bıraktığınız anda bencillikle suçlamaya ve size bu noktada değersizlik duygusu yüklenmeye başlar. Bu da yaşam yolundaki seçimlerinizi zorlaştırır.

Aslında herşeyi kolay geçişlerle halledebilirsiniz. Evrendeki herşey ile dengeyi deneyimlemek için ilk adımı korkusuzca kendinize doğru atın.

Hayatta en çok insanların davranışlarına kabul vermekte zorlanıyorsunuz biliyorum. Peki kendinize kabul veriyor musunuz? Öfkeli üzüntülü mutsuz halinize kabul veriyor ve bunu aynada görüyorsanız, neşeli mutlu eğlenceli güçlü halinize de kabul vermeli ve görmelisiniz. Kendinize dengede kabul verirseniz , başkalarının içindeki öfkeyi gördüğünüzde de saygı duyabilirsiniz.

Sizi iyi hissettirmeyen insanlar hep olacak. Onlarla ilişkinizdeki iyiliği de görmeye çalışın.

Siz veya o giderken onların varolma sebeplerinde tamamlanamayan taraflar, size ve bundan sonra yapacaklarınıza önder olur belkide. Yani güle güle demek bazen en büyük iyiliktir.

Ben insanlardaki bir küçük iyiliğe tutunurum çok şans veririm.

Çünkü demişki yazar;

‘‘Bulaştıracak kadar çok sevgisi olanlar karşılarındakilerinin korkaklığını umursamazlar’’

Tabi bu şu demek değildir.Hep başkaları için yaşayalım.Zaten en başta denge yasasına aykırıdır.

Başkalarını memnun etmek için yaşarsanız herkes size sevebilir ama kendiniz hariç!Kendiniz besleyin, büyütün ve düşünün!

Sizi bugün ne memnun edebilir?